From - To
12.08 8.11
Place
Objects With Narratives
TENTOONSTELLINGEN
SOLO SHOW PAUL COCKSEDGE - CRITICAL MASS
About
Critical Mass keert Paul Cocksedge terug naar enkele van de meest industriële, zware en ruwe materialen die er zijn: stalen platen en marmer.
Hij onderzoekt wat er gebeurt wanneer ze worden gevormd tot vormen die spreken over spanning, intimiteit en de menselijke hand.
De Critical Mass-tafel begint met een CorTen-plaat van vijftien millimeter dik, industrieel vervaardigd en honderden kilo's weegt.
Cocksedge snijdt er strook voor strook uit, deze stroken worden vervolgens weer aan de rand van de oorspronkelijke plaat gelast om deze op tafelhoogte te brengen.
Het proces lijkt op collage. In plaats van papier te snijden, werkt Cocksedge met staal. In plaats van lijm gebruikt hij laswerk. Het resultaat is een horizontaal vlak dat lijkt te zweven. De poten leunen, glijden en vallen weg. Er is een visuele tegenstrijdigheid: de vorm voelt abstract aan, maar is functioneel.
De Critical Mass-serie straalt een energie uit, iets dat op het punt staat in te storten of te exploderen. Tijdens het werken aan deze serie merkte Cocksedge dat hij nadacht over de snelheid en verandering van twee van de meest urgente kwesties van onze tijd: AI en klimaatverandering.
Elk gesprek, de meeste gedachten leidden op de een of andere manier hiernaar terug. In tegenstelling tot deze hedendaagse kwesties voelde het verfrissend om in de fabriek te zijn, omringd door een team van makers, die aan het lassen, snijden en berekenen waren.
De directheid en fysieke aanwezigheid van het metaal, de massa, de hitte voelden echt, direct, menselijk, aanwezig. Er is iets in die ervaring, tussen het digitale en het fysieke, dat door de hele tentoonstelling heen loopt.
Het tweede oeuvre bevindt zich aan de andere kant van het emotionele spectrum.
Cocksedge neemt blokken marmer, gewonnen en gesneden, en brengt ze samen op een manier die zacht aanvoelt. Er is hier geen sprake van lassen, alleen van gewicht en zwaartekracht. De vormen nestelen zich, leunen tegen elkaar aan en drukken zachtjes tegen elkaar; het materiaal is hard, oud, koud, maar de vormen zijn warm, intiem, zelfs liefdevol.
Samen vormen deze twee series een dialoog. De ene is scherp, hoekig, geabstraheerd.
De andere is rond, zacht, samengedrukt. Toch komen beide voort uit dezelfde plek, dit drukpunt, dit moment waarop technologie, omgeving en mensen samenkomen en wat er gebeurt als dit alles een punt bereikt waarop iets moet wijken of opstaan.
`
Meer info: https://www.instagram.com/objectswithnarratives/?hl=nl
Hij onderzoekt wat er gebeurt wanneer ze worden gevormd tot vormen die spreken over spanning, intimiteit en de menselijke hand.
De Critical Mass-tafel begint met een CorTen-plaat van vijftien millimeter dik, industrieel vervaardigd en honderden kilo's weegt.
Cocksedge snijdt er strook voor strook uit, deze stroken worden vervolgens weer aan de rand van de oorspronkelijke plaat gelast om deze op tafelhoogte te brengen.
Het proces lijkt op collage. In plaats van papier te snijden, werkt Cocksedge met staal. In plaats van lijm gebruikt hij laswerk. Het resultaat is een horizontaal vlak dat lijkt te zweven. De poten leunen, glijden en vallen weg. Er is een visuele tegenstrijdigheid: de vorm voelt abstract aan, maar is functioneel.
De Critical Mass-serie straalt een energie uit, iets dat op het punt staat in te storten of te exploderen. Tijdens het werken aan deze serie merkte Cocksedge dat hij nadacht over de snelheid en verandering van twee van de meest urgente kwesties van onze tijd: AI en klimaatverandering.
Elk gesprek, de meeste gedachten leidden op de een of andere manier hiernaar terug. In tegenstelling tot deze hedendaagse kwesties voelde het verfrissend om in de fabriek te zijn, omringd door een team van makers, die aan het lassen, snijden en berekenen waren.
De directheid en fysieke aanwezigheid van het metaal, de massa, de hitte voelden echt, direct, menselijk, aanwezig. Er is iets in die ervaring, tussen het digitale en het fysieke, dat door de hele tentoonstelling heen loopt.
Het tweede oeuvre bevindt zich aan de andere kant van het emotionele spectrum.
Cocksedge neemt blokken marmer, gewonnen en gesneden, en brengt ze samen op een manier die zacht aanvoelt. Er is hier geen sprake van lassen, alleen van gewicht en zwaartekracht. De vormen nestelen zich, leunen tegen elkaar aan en drukken zachtjes tegen elkaar; het materiaal is hard, oud, koud, maar de vormen zijn warm, intiem, zelfs liefdevol.
Samen vormen deze twee series een dialoog. De ene is scherp, hoekig, geabstraheerd.
De andere is rond, zacht, samengedrukt. Toch komen beide voort uit dezelfde plek, dit drukpunt, dit moment waarop technologie, omgeving en mensen samenkomen en wat er gebeurt als dit alles een punt bereikt waarop iets moet wijken of opstaan.
`
Meer info: https://www.instagram.com/objectswithnarratives/?hl=nl